“Today is your lucky day, cause this lady is about to deliver!” Ik ben nog geen uur werkzaam op de verloskunde afdeling, dat begint al goed! De 22 jarige moeder trekt haar jurk uit, legt haar open geknipte vuilniszak op de behandeltafel en neemt plaats. Scovia (collega) is nog bezig met het invullen van het opname formulier als de moeder in spe een luide schreeuw geeft. ‘AAAHH!’ ze gaat op haar hurken zitten, het hoofdje van de baby is al half zichtbaar. We grissen snel een paar handschoenen uit de box. *SPLASH* Na een harde push komt de hele baby er in één keer uit glibberen, samen met een flinke lading vloeistof waarover ik niet in detail zal treden. Woow, dat duurde nog geen 5 minuten! Als even later ook de placenta eruit is, kan het hechten beginnen. Nog een laatste check-up, gelukkig geen complicaties, waarna moeders met haar kersverse zoontje naar de afdeling mag.

De volgende dag zie ik moeder en baby tijdens de artsen visite, ze doen het allebei uitstekend en mogen de volgende dag naar huis!

Tussen alle kersverse moeders en huilende babies, ligt Liberty alléén in bed, zonder baby naast zich. De 16-jarige meid heeft gisteren een spoed-keizersnee gehad, maar helaas heeft haar dochtertje het niet gered. De pijn op haar gezicht is onmiskenbaar aanwezig. Zó jong, wat een verdriet!

‘This mum is expecting twins’ zegt mijn collega Winny als we alle 31 vrouwen in de Mother’s Waiting Home afgaan voor de dagelijkse check-up. In dit gebouwtje naast het ziekenhuis kunnen vrouwen voor slechts 10.000 shilling (€2,50) per maand verblijven totdat ze gaan bevallen, waardoor medische hulp direct beschikbaar is. Het scheelt dat ik tijdens m’n werk in Papoea Nieuw Guinea (2020) veel heb geleerd over prenatale zorg, die skills komen nu goed van pas! Mama Grace doet het goed en ook de hartslag van beide babies is stabiel, 1 baby ligt in schedelpositie, maar baby nummer 2 in stuitligging. De eerste baby is al bijna ingedaald dus dat zal niet lang meer duren!

Als m’n volgende werkdag begint ligt mama Grace in de labour ward. Zo geweldig om te mogen assisteren bij de bevalling! We bereiden moeder voor door haar een katheter en infuus te geven, nemen bloed af om de bloedgroep te bepalen (in geval van spoedkeizersnee) en maken de tafel klaar om de babies op te ontvangen. De eerste baby gaat soepeltjes; de tweede baby komt eerst met z’n voet naar buiten steken gevolgd door ook het andere been, romp dan hoofd. Hij is een klein beetje blauw, maar verder oké. We drogen de baby snel af, ik klem de navelstreng af en knip ‘m door, waarna de baby begint te huilen.

“We just need to give some oxygen, cause he’s still a bit blue” zegt Winny. Ik sluit snel de zuurstof aan, maar de generator start niet. Zo frustrerend! Gelukkig duurt het niet lang voordat we een alternatief hebben gevonden. Terwijl mama Grace onder begeleiding van Winny de placenta eruit perst en weer netjes wordt dicht gehecht, geef ik beide babies een vitamine K injectie in de kleine spiertjes (standaard procedure). Al snel zijn de babies goed genoeg om zonder zuurstof, samen met moeder terug te gaan naar de afdeling, waar de moeders van de waiting home al klaar staan om de newborns te bewonderen!

Het was een leuke bijzondere week op de verloskunde afdeling! Aan de ene kant jammer om de kinderafdeling na 3 maanden te verlaten, maar ik geniet er ook van om weer nieuwe dingen te leren, zien en ervaren. En bovendien kom ik regelmatig nog even buurten bij mijn collega’s op de kinderafdeling.

#Easter Chicken
Paasactie! Doneer een kip voor ouders van ondervoede kinderen! Deze krijgen ze na de ziekenhuis opname mee naar huis, zodat ze dagelijks verse eieren kunnen eten. Een kip kost €12,- kippenvoer kost €2,50. Doneren via Tikkie kan via deze link: klik hier.