Vorige week zondag waren we uitgenodigd om een echte Gambiaanse maaltijd te nuttigen bij onze vriendengroep. Twee grote bakken rijst, met vreemde kleurrijke elementen waarvan ik liever niet wil weten wat het is. Ook mijn gedachten over het feit hoe onhygiënisch het eten moet zijn, uitgaand van de wijze van klaarmaken en ‘afwassen’, probeer ik uit mijn hoofd te zetten. Gelukkig smaakt het niet zo smerig als het eruit ziet en kunnen wij als Nederlanders zelfs met een lepel eten, in plaats van met onze handen zoals hier gebruikelijk is.

Nadat ik maandag voor het eerst mee heb gekeken met de medical checkups voor de basisschoolkinderen, is het dinsdag mijn beurt om de checkups te runnen. ’s Morgens loop ik rond 9.00 uur naar de school om samen met Haddy, de social worker van de school, ongeveer 20 kinderen op te halen. Vervolgens roep ik ze één voor één binnen in het gebouwtje tegenover het ziekenhuis. Hier meet ik hun lengte, gewicht, temperatuur, kijk in in de ogen of ze peel zijn en check ik hun tanden. Vervolgens vraag ik of ze klachten hebben (wonden, pijn, misselijkheid, enz.). Aan de hand van hun antwoorden, geef ik ze medisch advies en zo nodig verwijs ik ze door naar het ziekenhuis.

Tussen de middag eten we heerlijke pannenkoeken, omdat Gert & Inge (de oprichters van de organisatie) er zijn. Vervolgens gaan we naar de vriendengroep. Het is verbazingwekkend om te zien hoeveel ze van het Christendom afweten, terwijl ze allemaal Moslim zijn. Iedereen is ontzettend open en dat brengt interessante discussies met zich mee, aangezien ik Christen ben. Ze zijn ervan overtuigd dat de God waar de Christenen in geloven, dezelfde is als Allah, hoewel ze niet geloven dat God uit Vader, Zoon en Heilige Geest bestaat. Ze hebben er totaal geen moeite mee als mijn Christelijke muziek over de speakers van de Islamitische compound wordt gedraaid en vooral de regel ‘I loved you before you knew what was love’ uit het lied ‘Out of Hiding Father’s Song’ vindt een aantal erg aangrijpend.

Woensdag volg ik, na mijn ochtenddienst in de consulting room, de klinische les van Machteld (Nederlandse arts) over de ABCDE-methode die wordt toegepast in noodsituaties. Erg leuk en vooral heel leerzaam. ’s Middags ga ik samen met Hilde naar de Serrekunda markt, om een leuke stof te kopen die ik vervolgens naar de tailor breng om er een mooie jurk van te laten maken.

Donderdag gaan we naar de opening van de nieuwe dokterspost. Nadat de geluidsinstallatie op de accu van de auto is aangesloten, luisteren we ruim 2 uur naar eindeloze speeches en dankbetuigingen, tussen de oorverdovende piepen van de microfoon door. De Gambiaanse TV-ploeg is ook van de partij, zodat alle Gambianen met een TV die avond ook mee kunnen genieten van de feestelijke opening. Na de opening gaan we lunchen in Lamin Lodge, een idyllische plek aan het water. Helaas waren de twee stokken die we bij binnenkomst kregen niet genoeg om de Cola van Laila en de net geserveerde kipfilet van Hilde te beschermen tegen de razendsnelle brutale apen die er rondzwerven.

Vrijdag loop ik tijdens mijn avonddienst (16.00 – 20.00 u) mee in het laboratorium. Hoewel er de hele dienst geen enkele patiënt is geweest, was het een erg leuke en leerzame dienst. Aan een stuk door gepraat met Lamin (de laborant), veel uitleg gekregen over verschillende testen. Hoewel het me een pijnlijk vingerprikje kostte, heb ik mijn eigen bloed door de microscoop gezien. Super interessant en fijn om te weten dat ik veel witte bloedcellen heb (WBC-Test) en dat ik geen malaria heb.
Rond 19.45 uur was het voor Lamin (Moslim) tijd om te bidden (op de grond in het lab, no problem in The Gambia) en hij vroeg me of ik hem wilde zien bidden. Toen hij klaar was vroeg ik hem of hij mij wilde zien bidden. Grappig om te zien hoe hij met z’n handen samen en ogen dicht meedeed hoe ik in de Naam van Jezus tot God bad.

Zaterdag hebben we een bezoekje gebracht aan Monkeypark. Een erg leuke ervaring, apen die op je hoofd springen en op je schouder zitten. Vervolgens door naar het strand, waar een leuk potje beachvolleybal niet kan ontbreken. Na het strand even naar de craftmarktet en vervolgens terug naar huis. Helaas was het gas op, waardoor we niet konden koken, maar ach, er zijn ergere dingen in de wereld ?